سبد خرید شما خالی است.
استاندارد واکی تاکی بدون نیاز به مجوز در اروپا
PMR446 (رادیو قابل‌حمل خصوصی، 446 مگاهرتز) یک سرویس معاف از مجوز در باند فرکانس رادیویی UHF است و برای استفاده تجاری و شخصی در اکثر کشورهای اتحادیه اروپا در دسترس است. PMR446 معمولاً برای فعالیت‌های فضای باز در مکان‌های کوچک، ساختمان‌ها و محیط‌های با دید مستقیم استفاده می‌شود. بسته به زمین‌های اطراف، محدوده پوشش ای تجهیزات می‌تواند از چند صد متر (در یک شهر) تا چند کیلومتر (حومه شهر مسطح) تا چندین کیلومتر از روی ارتفاعات متفاوت باشد. از قدیم جهت ارتباط از مد FM آنالوگ استفاده شده اما یک حالت صدای دیجیتال در رادیوهای مطابق با استاندارد دیجیتال (dPMR446) و رادیوهای (DMR Tier 1) طراحی شده توسط ETSI موجود است. در ابتدا 8 کانال در حالت آنالوگ در دسترس بود اما اکنون به 16 کانال افزایش یافته و به طور معمول PMR446 هم برای امور تفریحی و هم برای استفاده تجاری استفاده می‌شود و علاوه بر این توسط اپراتورهای رادیویی آماتور و علاقه‌مندان به رادیو به عنوان یک باند آزمایشی بدون مجوز مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.
تاریخچه
اولین گام‌ها برای ایجاد ارتباطات رادیویی برد کوتاه بدون مجوز در آوریل 1997 برداشته شد، زمانی که کمیته ارتباطات رادیویی اروپا تصمیم گرفت باند فرکانسی 446 مگاهرتز برای رادیوهای جدید استفاده شود و در نوامبر 1998، دستورالعمل شماره ERC(98)25 در باند فرکانسی 446.0-446.1 مگاهرتز را به آنالوگ PMR446 اختصاص داد. بعد‌ها دو تصمیم دیگر معافیت مجوز برای تجهیزات PMR446 و گردش آزاد تجهیزات PMR446 را ایجاد کردند و اولین کشوری که این فرکانس ها را برای استفاده بدون مجوز معرفی کرد، ایرلند در 1 آوریل 1998 بود. بریتانیا سرویس PMR446 را در آوریل 1999 معرفی و از سال 2003، این سرویس جایگزین سرویس رادیوی تجاری برد کوتاه قبلی (SRBR) شده است.
درباره استاندارد
تا همین اواخر، رادیوهای PMR446 فرستنده‌های دستی با آنتن‌های ثابت بودند که در نوامبر 2015، رادیو میدلند انتشار واکی‌تاکی مدل GB1 را برای استفاده در وسایل نقلیه اعلام کرد. برد PMR446 همانند هر رادیو VHF یا UHF، به عوامل زیادی مانند محیط (محدوده درون شهری بسیار کمتر از یک میدان باز است)، ارتفاع موانع اطراف و تا حدی کمی به شرایط آب و هوایی بستگی دارد. نوع و محل آنتن، توان انتقال و حساسیت دریافت نیز بر برد تأثیر دارند ولی در واکی‌تاکی‌های PMR446 بیشتر این متغیرها در زمان تولید ثابت و مطابق با مشخصات استاندارد PMR446 می‌باشند. بیشتر اوقات حداکثر بردی که کاربر در یک شهر می‌تواند انتظار داشته باشد چند صد متر یا کمتر استولی در بعضی نقاط ممکن است کیلومترهای زیادی برد داشته باشد (مثلاً ارتباط از بالای تپه‌ها)، اگر برای مثال یک تپه یا جسم فلزی بزرگ در مسیر انتقال بین رادیوها باشد بهترین رکورد شناخته شده مسافت طولانی 333 مایل (535.8 کیلومتر) از Blyth در بریتانیا تا Almere هلند است که این نتیجه بهبود شرایط انتشار بوده، نه سیگنال و قدرت انتشار آن.
مشخصات
رادیوهای PMR446 از فرکانس‌هایی استفاده می‌کنند که در استرالیا، ایالات متحده و کانادا به اپراتورهای رادیویی آماتور و سیستم‌های رادار نظامی اختصاص داده شده است در عوض، ایالات متحده، کانادا و مکزیک از سیستم خدمات رادیویی خانواده (FRS) استفاده می‌کنند که سرویس مشابهی را در فرکانس‌های مختلف، در حدود 462 و 467 مگاهرتز ارائه می‌کند. این فرکانس‌ها به خدمات اضطراری در اروپا، به ویژه آتش‌نشانی در بریتانیا، پلیس در روسیه و کاربران تجاری در استرالیا اختصاص داده شده است. تداخل با خدمات رادیویی دارای مجوز ممکن است منجر به پیگرد قانونی شود. استرالیا، نیوزلند، وانواتو و مالزی از سیستم UHF Citizen’s Band در محدوده 476-477 مگاهرتز و حداکثر توان خروجی 5 وات استفاده می‌کنند که نسبت به سیستم PMR با توان پایین‌تر، محدوده بهبود یافته‌ای را ارائه می‌دهد. تجهیزات منطبق با PMR446 را می‌توان در هر نقطه از اروپا مورد استفاده قرار داد. رادیوهای تایید شده نوع PMR446 با توان حداکثر 500 میلی‌وات را می‌توان بدون هیچ مجوزی در هندوستان و ویتنام استفاده کرد.
متن برگرفته از : Wikipedia
